Niebo

⁽²⁴⁾ Przedłożył im też inną przypowieść: 

Królestwo Niebios podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. ⁽²⁵⁾ A gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł. ⁽²⁶⁾ Kiedy zboże podrosło i wydało owoc, wtedy pokazał się też kąkol. ⁽²⁷⁾ Przyszli więc słudzy gospodarza i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swojej roli? Skąd więc ma kąkol? ⁽²⁸⁾ Odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. Słudzy na to: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i zebrali go? ⁽²⁹⁾ Odpowiedział: Nie! Abyście czasem zbierając kąkol, jednocześnie nie powyrywali z nim pszenicy. ⁽³⁰⁾ Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa. A w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopy na spalenie, pszenicę natomiast zbierzcie do mojego spichrza. ⁽³¹⁾ Przedłożył im też inną przypowieść: Królestwo Niebios podobne jest do ziarnka gorczycy, które wziął człowiek i zasiał na swojej roli. ⁽³²⁾ Wprawdzie jest ono mniejsze niż wszystkie nasiona, ale kiedy wyrośnie, jest większe od warzyw i staje się drzewem, tak że zlatują się ptaki niebieskie i budują gniazda w jego gałęziach. ⁽³³⁾ Opowiedział im inną przypowieść: Królestwo Niebios podobne jest do zakwasu, który wzięła kobieta i zmieszała z trzema satonami mąki, aż się wszystko zakwasiło. ⁽³⁴⁾ To wszystko Jezus mówił do ludu w przypowieściach, a bez przypowieści nic do nich nie mówił. ⁽³⁵⁾ W ten sposób spełniło się to, co zostało powiedziane przez proroka, gdy mówił: [Otworzę w przypowieściach moje usta, wypowiem rzeczy zakryte od założenia świata]. ⁽³⁶⁾ Następnie rozpuścił tłumy i poszedł do domu. Wówczas podeszli do Niego Jego uczniowie z taką prośbą: Wyjaśnij nam dokładnie przypowieść o kąkolu na roli. ⁽³⁷⁾ Odpowiedział im: Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy; ⁽³⁸⁾ rolą jest świat, dobrym nasieniem synowie Królestwa, kąkolem synowie złego, ⁽³⁹⁾ nieprzyjacielem, który go rozsiał, jest diabeł, żniwem jest koniec wieku, a żeńcami są aniołowie. ⁽⁴⁰⁾ Jak więc zbierany się kąkol i palony w ogniu, tak będzie przy końcu wieku. ⁽⁴¹⁾ Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Jego Królestwa wszystkie skandale oraz dopuszczających się bezprawia, ⁽⁴²⁾ i [wrzucą ich do ognistego pieca]; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. ⁽⁴³⁾ Wtedy sprawiedliwi rozbłysną jak słońce w Królestwie swego Ojca. Kto ma uszy, niech słucha! ⁽⁴⁴⁾ Królestwo Niebios podobne jest do skarbu ukrytego w roli, który człowiek znalazł, ukrył, uradowany odszedł, sprzedał wszystko, co ma, i kupił tę rolę. ⁽⁴⁵⁾ Dalej Królestwo Niebios podobne jest do człowieka żeglującego po morzach w poszukiwaniu pięknych pereł. ⁽⁴⁶⁾ Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, odszedł, sprzedał wszystko, co miał, i nabył ją. ⁽⁴⁷⁾ Dalej Królestwo Niebios podobne jest do sieci:  zarzuconej w morze i zgarniającej z każdego rodzaju ⁽⁴⁸⁾ którą po napełnieniu wyciągnęli się na brzeg, usiedli, dobre wybrali do naczyń, a złe wyrzucili na zewnątrz. ⁽⁴⁹⁾ Tak będzie przy końcu wieku; wyjdą aniołowie i oddzielą złych spośród sprawiedliwych ⁽⁵⁰⁾ i wrzucą ich do ognistego pieca; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. ⁽⁵¹⁾ Czy zrozumieliście to wszystko? Odpowiedzieli Mu: Tak! ⁽⁵²⁾ A On im powiedział: Dlatego każdy znawca Prawa, który stał się uczniem Królestwa Niebios, podobny jest do człowieka gospodarza, który wyciąga ze swojego skarbca to, co nowe i stare. ^{(53) (Mt 13)}

*****

^{Na wagę złota, jak drogocenna perła, ziarno gorczycy i dobre nasienie, a nawet jak ciasto - takie jest Królestwo Niebieskie. Nie gdzieś w chmurach czy przestworzach ale w sercu rodzącym wiarę i będącym miejscem, gdzie Bóg zapragnął mieszkać. Teraz już wiem czego mam szukać i czego strzec. Nic nie ma ważniejszego niż Niebo! Nie ma większego skarbu i perły, którą znalazłem (ale wartość odkrywam na każdy dzień) i mam chronić, bym nie zniweczył, zaprzepaścił, sprzedał za bezcen. Teraz tym bardziej chcę wołać: Przyjdź Królestwo Twoje! Marana Tha!}

^Marek

^*****