Aby talentów swych nie zakopać w ziemi...

Mt 25,14-30
Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
„Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: »Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: »Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem«. Rzekł mu pan: »Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana«.
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: »Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność«.
Odrzekł mu pan jego: »Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów«”.

Wbrew pozorom Jezus w tej przypowieści nie sugeruje uczniom, że lepiej jest być "biznesmanem", tłumacząc na dzisiejszy język. Nie oznacza to, że mamy szukać korzyści za wszelką cenę, gdyż historia o talentach ma nam uświadomić, że nie możemy marnować naszego życia. Że musimy wciąż pomnażać dobra duchowe, skarby, jakie dostaliśmy od Pana. Kluczem jest napisanie takiego "biznesplanu" swojego życia, aby spełniać  nie tylko siebie, swoje talenty, umiejętności, ale, co najważniejsze, wolę Bożą, która czasem objawia się nam bardzo prosto, a to  my sami sobie komplikujemy jej odczytanie jak trzeci sługa.

Jeżeli będziemy gromadzić skarby w postaci dobrych uczynków, słusznego postępowania, świadczenia życiem o Bogu i jeszcze podzielimy się z innymi, tym, jak wielkie rzeczy czyni Bóg w naszym życiu,, to On sam wciąż będzie nas obdarowywał. Łaskami, okazjami do czynienia dobra, dobrami niebieskimi. Bo będzie wiedział, że warto w nas "inwestować", że niczego nie zakopiemy w ziemi.

Sandra

*****

Tak w życiu jest, że jeden ma więcej, a drugi ma mniej. Tego nie zmienimy - chyba dobrze. Nawet najlepszy ustrój czy model społeczeństwa głoszący równość i sprawiedliwość. Jednak chyba to co nas najbardziej niszczy i deformuje to hasła głoszące i trend, który się nam do życia wkrada - jakim jest efektywność. Świat pędzi coraz to szybciej, a my w tej gonitwie, niczym szczury chcemy być, a częściej musimy (by dorównać innym) efektywni. Liczy się ten, kto zrobi najwięcej, najwięcej się nauczy, najwięcej języków opanuje i tak cały czas. Dzisiejsza ewangelia wskazuje nam jednak na inny kierunek - nie efektywność, a zaufanie - to wytrych do tego, by wreszcie stworzyć normalność w naszych społeczeństwach, rodzinach, związkach, w naszym życiu. Zaufanie Bogu (tego nie miał 3 sługa), innym i sobie. Lęk wobec Boga powoduje, że jest On dla nas niczym konduktor, który prędzej czy później pojawi się w tramwaju/autobusie, by sprawdzić czy mamy ważny bilet (o ile go posiadamy)... Lęk powoduje, że zamykamy się na innych (zakopujemy siebie, tak jak się trupa zakopuje w ziemi) i nie pozwalamy, by inni w nas odkryli wielki skarb naszej osobowości. Zamknięcie się na siebie powoduje, że kręcimy się wokół (i tylko) swojego ciała, bez akceptacji tego jakimi naprawdę jesteśmy. Kiedyś moja znajoma napisała mi takie słowa ...szukałam ideału, znalazłam prawdziwego...

Marek